Het is klaar.

Het is klaar. Ik ben klaar. Het is voorbij. Nouja, bijna dan. Mijn tijd in Canada zit er gelukkig nog niet helemaal op, maar mijn laatste examen is gemaakt, dus mijn schoolperiode hier zit erop. En dat doet me toch meer dan ik had verwacht. Ik loop nu net mijn kamer binnen na mijn laatste examen en ineens is daar het besef. Dat was het dan. Ik heb het gewoon gedaan. Mijn allergrootste droom en allergrootste angst voor het onbekende heb ik gewoon geleefd. En nu is het (bijna) klaar. Ik merk dat ik er emotioneel van wordt. De tranen lopen heel zachtjes over mijn wangen terwijl ik dit schrijf. Het is zo bijzonder wat er de afgelopen vijf maanden allemaal is gebeurd. Ik heb één van de gelukkigste periodes uit mijn leven geleefd en dat terwijl ik aan de andere kant van de wereld zit zonder alle mensen die mij altijd gelukkig maken. Hoe kan dat? Kan ik dan echt zonder deze mensen? Heb ik jullie allemaal niet nodig om gelukkig te zijn? Ja en nee. Ja ik kan zeker gelukkig zijn zonder jullie dichtbij mij, maar zonder jullie hulp en steun had ik het hier nooit volgehouden. Ik wist dat jullie allemaal blij voor mij waren en mij steunde in al mijn keuzes hier. Ik wist dat jullie trots zouden zijn en dat maakt mij gelukkig. Ik kan dus zeker zonder jullie aanwezigheid, maar dat wil ik niet. Ik ben blij om jullie straks weer om mij heen te hebben. Om te genieten van al die mensen die dit hebben mogelijk gemaakt. Want zonder jullie, had ik hier nu niet gezeten. En dat meen ik echt! Neem even een momentje om je nu te beseffen dat ik ook mede dankzij jou/jullie dit avontuur heb mee kunnen maken. ... Ik wacht wel even... 

Besef je het?

DANKJEWEL! Uit de grond van mijn hart, dankjewel aan iedereen die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan dit bijzondere avontuur. Dank voor alle lieve berichtjes, dank voor alle bezorgde woorden, dank voor alle financiële ondersteuningen, dank voor jullie aanwezigheid bij mijn afscheidsfeestje, dank voor alle lieve cadeautjes en kaarten, dank voor steun, dank voor wie je bent en hoe je er op jouw manier voor mij bent geweest de afgelopen vijf maanden. BEDANKT! 

En nu ga ik nog even KEIHARD genieten van mijn laatste dagen hier met de allerleukste mensen van over de hele wereld (letterlijk)! 

Tot héél snel!